BAŞARI HİKAYELERİ
Kızım Nisanur, 1,5 yaşında kurumunuzda eğitime başladı. Spastik teşhisi koydu doktorlar. Ve üç kere beyin ameliyatı geçirdi. Yaşama ümidi vermemişti doktorlar. Kızım yaşama direndi ve inat etti. Başladığında hiçbir tepki yoktu; oturamıyordu, tutamıyordu, göz teması fazla kuramıyordu. Eğitime başladığımız günden beri çok ilerleme var; artık oturabiliyor, basabiliyor, televizyon izliyor, başka çocuklarla konuşma çabası gösteriyor iletişim kurmaya çalışıyor. Bu kadar gelişeceğini tahmin etmiyordum. Geçirdiği zor günleri düşündükçe üzülüyorum ama güzel gelişmeler oldukça mutlu oluyoruz. Umudum hiç bitmeyecek çünkü nefes alıyorsak umudumuz var demektir. Gelecekle ilgili endişelerim olsa da eğitim aldığımız sürece inşallah iyi günler göreceğiz.
Kurumunuza, öğretmenlerinize kızıma bu şansı verdiğiniz için çok teşekkür ediyorum.
Demet Çilingir
Oğlum 24 yaşında ama o hala benim küçük bebeğim. Doğduğu gün ne kadarda mutluyduk. Okan büyüdü ve doktor engelli dedi. Çok şaşırdık, üzüldük, ağladık.
Babası inanmadı, kabul etmesi baya zor olsu. Daha sonra alıştık bu duruma şimdi çok memnunuz. Oğlumuz bizim her şeyimiz.
Okan’ı hiç doktora götürmedim. Hasta olmadığı sürece ilaç vermedim. Hep evde kendim eğittim. 8 sene özel alt sınıfa gitti. 3 yıl önce kurumunuz açıldığında buraya kayıt ettirdik. İlk başta Okan’da bende istemiyorduk okulu, koşuşturmadan yorulmuştuk. Sonra okulun ortamı ve Okan’ın özellikle konuşma probleminin düzelmesi bizi okula çok bağladı. 3 senedir hiç problem yaşamadık aksine çok memnun olduk. Okula başladığından beri davranışları olumlu yönde çok değişti. Konuşması, temizlik alışkanlıkları her şeyi daha ilerledi.
Geçen gün tırnaklarını ilk defa kendi kesti. Hiç tahmin etmiyordum. Ellerini uzatıp “ Anne ben kestim “ dedi. Çok mutlu oldum. Gelişmelerden çok memnunum, öğretmenlerimizden Allah razı olsun, çok teşekkür ederim.
Nazmiye ÇETİN
8 yaşındayken menenjit, tüberküloz ve virüs teşhisiyle hastaneye yattık. Tedaviye hangisinin karşılık verdiği bile belli değildi. İki gün sonunda yoğun bakımdan çıktığında yatalaktı. 5 ay refleksoloji tedavisi gördük. Sonra fizik tedaviye başladık.
Haliç Rehabilitasyon Merkezi bizim ikinci kurumumuz. Buradaki fizyoterapistimizin aktif çalıştırma programı sayesinde çok ilerleme kaydettik. Şuan adımlarını rahatlıkla atabiliyor.
Tüm kurum çalışanlarına güler yüzleri ve ilgilerinden dolayı teşekkür ederiz.
Hülya DAYAR
Muhammet Sıtkı Aksu 2002 yılında dünyaya geldi. Doğumundan kısa bir süre sarılık nedeni ile doktora başvurduk. Bu uzun ve meşakkatli bir yolun başlangıcıydı. 1 yılın sonunda konulan safra yolu azlığı tanısıyla 2005 yılında karaciğer nakli oldu. Her günü birbirinden zor ve çok yorucu 3 yıl geçirdik. Hem anne, hem baba, hem de çocuk açısından.
Artık normal bir hayatımız yoktu. Hayatımız çevremizdeki hayatlardan farklı gelişiyordu. Hissettiklerimiz, konuştuklarımız kısaca her şey bir anda değişmişti. Yeryüzünde bu durumu yaşayan tek kişi gibi görüyorduk kendimizi. Ama gerçek öyle değildi. Hastane koridorları, farklı insan ve çoğu birbirine benzeyen hikâyeleri ile buluşturuyordu insanları.
Doktorlarımızın ilgisiyle ve başarılı bir operasyonla 2005 yılında anneden oğla karaciğer nakli gerçekleştirilerek yani ve sağlıklı bir hayat kapıları açılmış oldu. Karaciğer açısından her şey yolundaydı. Yalnız bu uzun yolculukta kas motorları etkilenmiş ve Muhammet yürüyememişti. Bu yolumuzu ikiye ayırmıştı. 2007 yılına geldiğimizde hala yürüyemiyor hatta ayakta bile duramıyordu. Sadece gövdesinin üzerinde emekliyordu. Haliç rehabilitasyon merkezinde tanıştığımız fizyoterapist ve bireysel öğretmenimizin yardımıyla, çalışmalarıyla, izlediği yolla Muhammet’te kısa bir sürede değişiklikler başladı. Kendine olan özgüveni arttı. Ben yapabilirimi fark etti.
Atatoit kasılması nedeni ile el ve ayak kasları etkileniyordu. Boyamalar yapmaya başladı. Bunları yaparken bir anne babanın nasıl mutlu olduğunun tarifi yoktur. Bunları görünce insan doğru ellerde olduğuna ikna oluyor.
Muhammet bugün 8,5 yaşında ikinci sınıfa gidiyor. Artık bağımsız yürüyor. Okulda kendi ihtiyaçlarını karşılıyor. El ve ayakları için fizik ve bireysel eğitimine devam ediliyor. Ta ki Muhammet’in bu sıkıntıları ortadan kalkana kadar.
Cemile AKSU